دستگاه جوش پلاستیک التراسونیک شامل پارامترهای فرآیند مانند دامنه، زمان جوشکاری، فشار جوش و غیره است.
جوش پلاستیک اولتراسونیک نمی تواند همه پلاستیک ها را جوش دهد، که بزرگترین محدودیت جوش پلاستیک اولتراسونیک است. پلاستیک ها را می توان به دو دسته ترموپلاستیک ها و ترموست ها تقسیم کرد. مولکول های ترموپلاستیک ساختاری خطی یا منشعب دارند و می توان آنها را پس از گرم شدن، نرم شدن و ذوب شدن به یک قسمت پلاستیکی به شکل خاصی تبدیل کرد و پس از سرد شدن می تواند شکل خود را حفظ کند. این فرآیند قابل تکرار و برگشت پذیر است. ترموپلاستیک های رایج مورد استفاده پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی آمید (نایلون) و اکریلونیتریل (A) - بوتادین (B) - استایرن (S) ترپلیمر (ABS) هستند. از سوی دیگر، پلاستیکهای ترموست هنگام گرم شدن دچار واکنش اتصال متقابل میشوند و زنجیرههای اصلی مولکولها از نظر شیمیایی به هم متصل میشوند و در نهایت به مادهای تبدیل میشوند که نه ذوب میشود و نه ذوب میشود. با توجه به ویژگی های این دو، جوش پلاستیک اولتراسونیک فقط برای جوشکاری بین ترموپلاستیک ها مناسب است، نه برای پلاستیک های ترموست. علاوه بر این، پرکننده ها (کربنات کلسیم، الیاف شیشه، هیدروکسید آلومینیوم و ...) و افزودنی ها (ضد آتش، روان کننده ها، روان کننده ها و ...) در مواد اولیه پلاستیک تاثیر زیادی در جوشکاری پلاستیک اولتراسونیک دارند.
برای دستگاه جوش پلاستیک اولتراسونیک، انرژی جوش (Welding Energy) حاصلضرب توان و زمان و قدرت جوش حاصل ضرب فشار، سرعت سقوط، فرکانس و دامنه است. از اصل کار امواج اولتراسونیک می توان دریافت که قدرت واقعی امواج اولتراسونیک زیاد نیست، زمان کار کوتاه است و گرمای تولید شده محدود است، بنابراین به طور کلی فقط برای مواد با نقطه ذوب پایین (زیر 400) مناسب است. درجه سانتی گراد). با توجه به ویژگی های پلاستیک انتخاب شده، پارامترهای فرآیند دستگاه جوش پلاستیک اولتراسونیک را می توان به طور موثر برای دستیابی به اثر جوشکاری ایده آل تنظیم کرد.3